Welkom op mijn blog met verhalen over mijn mama.
Mama lijdt aan een vorm van jongdementie; frontotemporale dementie (FTD). Ze kreeg deze diagnose in november 2018.
De weg naar de diagnose, de diagnose zelf en de tijd na de diagnose waren en zijn een lijdensweg. Vooral dan voor familie en vrienden. Een symptoom van FTD is dat mama geen ziekte-inzicht heeft. Het voordeel is dat mama nog steeds gelukkig is en niet wakker ligt van de diagnose. Een nadeel is dat veranderingen zeer moeilijk over te brengen zijn.
Met deze blog wil ik een inkijk geven in hoe moeilijk deze weg is. Maar ook de lichtpuntjes wil ik benadrukken. De kinderen en partner van iemand met jongdementie kunnen frustratie voelen, onbegrip, angst, verdriet. Het is zeer moeilijk om al deze emoties een plaats te geven, laat staan te relativeren. Het gaat hier om een persoon die je doodgraag ziet. Het is dus niet mijn bedoeling de wetenschappelijke kant op te gaan, wel is het mijn bedoeling de menselijke kant te belichten.
Ik ben Katrijn. Opgegroeid met zus Griet, broer Bram, papa Piet en mama Veronique. Ondertussen heb ik een plusmama Katrien en een pluszus Sari. Ik ben gelukkig getrouwd met Jérôme. Hij heeft mij plusmama gemaakt van Noé. Ik ben ondertussen zelf mama van Téo en Estelle.
Mijn blog volgen
Krijg nieuwe content direct in je mailbox.
Alsjeblief, vergeet mij niet. 