Als ik denk aan vroeger, heb ik niet veel herinneringen van affectieve momenten tussen mama en mij. We keken samen detectiveseries zoals Poirot, Morse en Midsummer Murders. We zaten toen elk aan een kant in de zetel. Er waren wel momenten dat ze mijn voeten streelde. Goh ik kan hier nog steeds van genieten. IkMeer lezen over “Affectie”
Archief:februari 2020
Voorgevoel
De verwardheid nam toe met de jaren. Ik spreek hier over een tijdspanne van zeker 15 jaar waarin we veranderingen opmerkten maar niet wisten wat er aan de hand was. Met kwaadheid, onbegrip en frustratie tot gevolg. “Komaan mama, wat zeg je nu! / wat doe je nu? / weet je dat echt niet meer?”Meer lezen over “Voorgevoel”
Veiligheid
Zeer begrijpelijk komt de vraag of het verantwoord is mama alleen te laten wonen. We evalueren de situatie op regelmatige basis. Ze woont effectief alleen maar omkaderd. Er zijn meerdere controlemomenten. Elke week komt dezelfde structuur terug: Thuisverpleging komt meermaals per week langs. Mama begrijpt niet waarom ze komen en laat ze enkel binnen wanneerMeer lezen over “Veiligheid”
Degeneratie
Een aantal weken terug belde een medewerker van familiehulp me op. Een lieve dame komt elke 2 weken kuisen, opruimen, lakens wassen, ze houdt de hygiëne thuis in de gaten. Ze was bij mama thuis die ochtend. Het toilet beneden bleek verstopt. Ze had reeds met de ontstopper geprobeerd het probleem op te lossen, zonderMeer lezen over “Degeneratie”
Rozemarijn
Sinds januari 2019 gaat mama naar dagcentrum Rozemarijn. We zijn snel van 1 dag naar 3 dagen per week gegaan. Al jaren engageert ze zich als vrijwilliger. In de Rozemarijn heeft ze ook het gevoel te helpen, eten klaarmaken, boodschappen doen, mee op activiteit. Ze maakt zich graag nuttig. We weten eigenlijk niet goed ofMeer lezen over “Rozemarijn”
Alsjeblief, vergeet mij niet. 