Auteur archief:kcasier

Hey mama Je was vanavond in gedachten aanwezig tijdens de voorstelling Het Uur Blauw van Johan Terryn. Het deed me denken aan alle toneelstukken die we samen zagen. Maar nu, vanavond, was het Griet en ik. En jou dachten we erbij.De hele avond had ik een ontspannen glimlach die me met een warm hart deMeer lezen over “Reflectie”

Een maand ging voorbij. Een maand waarvan ik twee weken met mijn gezin op reis vertrok. Ik plande elke dag een stadsbezoek in. De kinderen lieten zeer duidelijk merken dat ze het niet naar hun zin hadden. Ik verslond een boek en brulde als een leeuwin wanneer iemand me uit het verhaal trok. Daarbovenop herinnerdeMeer lezen over “Chocomousse”

Ik voel me leeg.Echt letterlijk,leeg.Ik adem in en uit door een holle borst en buik.Ik hoor geluid rondom me,alleen dringt niets nog tot me door. “Ik durf niet aan je te denken, mama.Want wanneer ik aan je denkdan wordt die leegte gevuldmet verdriet en pijn.” “Dus mama,als het goed is,denk ik nog heel even nietMeer lezen over “Afscheid”

De laatste weken wegen zwaar. We zijn moe. Sommige dagen uitgeput.Jérôme kan zeggen dat een vlieg op zijn zenuwen werkt, terwijl ik mezelf in ‘Kill Bill’-stijl het hele huis kort en klein zie slaan. Door het geluid van een bromvlieg. We zijn lief voor elkaar. Nu en dan valt een druppel moed in iemand zijnMeer lezen over “Warmte”